حضرت امام حسن عسكری(ع) پس از بیست و هشت سال زندگی و شش سال امامت در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری در شهر سامرا و به دست معتمد عباسی به شهادت رسید و در كنار مرقد مطهر پدر بزرگوار خویش مدفون گردید. آن حضرت، همواره تحت نظر و در زندانهای طاغوتهای عصر خود بود و سرانجام با زهر جفا، شهید شد. امام حسن عسكری(ع) با همهی اختناق و محدودیتهای زمان توانست به بهترین وجه و در حد امكان، فشردگی مبارزه درمقابل ستمگران و حكام جور را حفظ كرده و این نهضت نهفته را هدایت نماید. آن حضرت، قطب دایرهی مبارزه بود و دیگران بر اطراف او دور میزدند. دوست ودشمن میدانستند كه امام و پیروانِ او، خلافت ناحقِّ عباسی را قبول ندارند و طرفدار حكومت واقعی و نجات دهندهی اسلامند. امام حسن عسكری، با وجود همهی فشارهای دستگاهِ جور عباسی و كنترلها و مراقبتهای بیوقفهی دولت مركزی، یك سلسله فعالیتهای ی و اجتماعی و علمی در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افكار ضداسلامی انجام داد كه بدینگونه قابل ذكرند: كوششهای علمی در دفاع از آیین اسلام و ردّ اشكالها و شُبهاتِ مخالفان و نیز تبیینِ اندیشهی صحیح اسلامی؛ ایجاد شبكهی ارتباطی با شیعیانِ مناطق مختلف از طریق تعیین نمایندگان و اعزام پیكها و ارسال پیامها؛ فعالیتهای سِرّی ی به رغم كنترلهای حكومت عباسی؛ حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان، به ویژه یارانِ خاصِّ خود؛ تقویت و توجیه یِ رجال و عناصرِ مهمّ شیعه در برابر مشكلات؛ استفادهی گسترده از آگاهی غیبی برای جلب منكران امامت و دلگرم كردن شیعیان؛ آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند خود، امام مهدی (عج).
درباره این سایت